Leki w cewce dalszej

Spironolaklon (Spironolactone, Aldactone, Yerospiron) przeciwdziała wpływowi aldosteronu na wymianę jonów sodowych na potasowe w cewce dalszej. Spironolakton zwiększa wydalanie jonów sodowych, chlorkowych i wody, a zmniejsza jonów potasowych i jonów wodorowych. Pod jego wpływem nasila się również wydalanie wodorowęglanów i wzrasta pH moczu. Spironolakton dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego, po podaniu doustnym działa jednak dopiero po 12 h, osiągając szczyt po 3?5 dniach. Po przerwaniu podawania leku wpływ jego utrzymuje się l?3 dni. Działa on na procesy metaboliczne w wątrobie,. wzmagając aktywność enzymów mikrosomalnych. Zmniejsza toksyczność barbituranów, nasilając ich metabolizm. Głównym wskazaniem do stosowania spironolaktonu jest pierwotny i wtórny hiperaldosteronizm. Lek ten podaje się chorym z niewydolnością mięśnia sercowego, w marskości wątroby z puchliną brzuszną, w napięciu przedmiesiączkowym. Korzystne działanie można uzyskać, kojarząc Spironolakton z innymi lekami moczopędnymi, zwłaszcza z sulfonamidami heterocyklicznymi.Spironolakton jest dobrze tolerowany. Przy dłuższym jego stosowaniu może wystąpić hiperkalemia. Dlatego też jest on przeciwwskazany w niewydolności nerek. U mężczyzn lek ten może wywołać ginekomastię, u kobiet zaś ? zaburzenia miesiączkowania. Rzadko obserwuje się zaburzenia żo-ładkowo-jelitowe, odczyny uczuleniowe, niekiedy senność i zmiany psychiczne.