Leki neuroleptyczne wpływają charakterystycznie na zachowanie wywołując, jak już wspomniano, zmiany w napędzie psychoruchowym i hamując czynności odruchowo-warunkowe. Większość tych leków o małych i średnich dawkach zmniejsza napęd ruchowy, a w dużych wywołuje stan katalepsji, tj. pozostawia przez pewien czas w narzuconej pozycji. Ważną właściwością jest przy tym antagonizowanie pobudzającego działania leków psychostymulujących (np. amfetaminy). Wywoływanie katalepsji jest charakterystyczną cechą neuroleptyków (zdarzają się jednak wyjątki). Właściwość tę wiąże się głównie z zablokowaniem receptorów dla DA w prążkowiu. Do bardzo charakterystycznych działań należy zaliczyć wpływ na odruchy warunkowe. Neuroleptyk! hamują procesy kojarzeniowe i upośledzają u zwierząt wykonywanie wyuczonych czynności odruchowych zarówno w sytuacjach klasycznych, jak i instrumentalnych. Zwierzę nauczone odpowiedniej czynności (np. naciskania na dźwignię w celu otrzymania pokarmu) sygnalizowanej bodźcem obojętnym popełnia więcej błędów lub nie wykonuje w ogóle wyuczonej uprzednio czynności po podaniu leku neuroleptycznego. Podobnie zanika wyuczona reakcja unikania (avoidance) polegająca na ucieczce lub innej reakcji przy sygnalizowaniu niebezpieczeństwa (np. bodźca bólowego) przez bodziec obojętny (np. dzwonek).
Ciekawe wpisy:
Czy warto wykonać biopsję prostaty profilaktycznie?
Czy biopsja prostaty jest wartosciowa dla profilaktyki? Warto poznać fakty i analizować ryzyko oraz korzyści przed podjęciem decyzji o przeprowadzeniu tego badania. Czy to rzeczywiście niezbędne? Czy bardziej inwazyjne metody są bardziej efektywne? Sprawdźmy!